Marathi Pahilya Premachya Kavita
जेव्हा पासून तुझ्याशी मैत्री केली,मला जग आपलेशे वाटायला लागले,याआधी कोणत्याही गोष्टीची सवयनव्हती,पण आता जणू तुझी आठवणयेण्याचे रोगच लागले..!
मिठीत तू घेतल्यावर…वेळ इथेच थांबावा,कायमची मी तुझीआणि तू माझा व्हावा.
मिठीत तू घेतल्यावर…श्वास माझा मी विसरावा,बिलगून तुझ्या हृदयाशीमाझ्या हृदयाने संवाद साधावा.
मिठीत तू घेतल्यावर…सगळी जगाची चिंता सोडावी,कायम मनात राहावीअशी अविस्मरणीय भेट घडावी.
जणु डोळ्यासमोर दिसावी ती मला दारी,फुलून जाओ मि पौर्णिमेच्या चंद्रावानी,बघुनी मला खुदकन हसे ती मनोमनी,वाटतंय सुरू होणार माझ्या प्रेमाची नवी कहाणी.
तू तुझ्या घरात अस्खलित एकटेपणात व्यस्त होतीस,घड्याळाचे काटे संथ हवेप्रमाणे आवृत्त,परावृत्त होत होते,तुला हे जाणवत होते कि,जस डोक्यावरती कित्येक हाथोडे बरसत आहेत,तुझ्या खुर्ची चे ते किर्र,भेदक आवाज,तुझ्या एकटेपणावर जणू राक्षसी हसत होते !
इकडे मी माझ्या रंगीन आयुष्यात जगत होतो,माझ्या दिशेने आयुष्य उगवत होते,वसंत माझ्या आत्म्यात नांदत होता,फुलांच्या बागा माझ्या डोळ्यांत सजत होत्याआनंद पूर्वेला उगवून माझ्या हृदयातच मावळत होता !
मग झालं असं कि एक दिवस तू भेटलीस,भेटी वाढत गेल्या,प्रेमाच्या वाटा असीम जिव्हाळ्यातून प्रवाहित झाल्या,श्वास एकमेकांशिवाय उसना वाटू लागला,मग रस्त्यात कुठूनतरी कस एक वळण आले,स्वप्नांच्या जगातून धुकं गंधाळू लागले,तू मला सोडून गेलीस,तुझे हाथ पिवळे होऊ लागले !
आता काय,तू तुझ्या रंगीन आयुष्यात जगतीयेस,मी माझ्या घरात अस्खलित एकटेपणात व्यस्त आहे !!!
सकाळी सकाळी तुमच्यासाठीआम्ही उठून गच्चीवर यावं,आईला अभ्यासाचा बहाणा सांगूनतुमचा wait करत बसावं.
मानतो आम्ही सुद्धाकी तुम्हालाही अभ्यास असतो,पण तुमची एक झलक बघायलाआमचा जीव खूप तरसतो.
आमचं लक्ष नसतानातिरक्या नजरेने बघता येतं,अभ्यास करा म्हटल्यावरलगेच पुस्तक दाखवता येतं.
दुर्लक्ष केलं तुमच्याकडेतर ते ही सहन होत नाही,थोडा वेळ ही दिसलो नाही आम्हीतर तिकडूनही तुम्हाला करमत नाही.
मला तुझं पहिलं नी शेवटचंप्रेम व्हायचयं….,मृत्यु तुझ्या मिठित नी आयुष्यतुझ्या सोबत काढायचयं….,
Marathi Pahilya Premachya Kavita
दुःख तर आहेच कि तुझ्याविना विराण आहे मीपण हा विचार हि आहे कि तुझा कोण आहे मी
बेचिराख आहे माझीच अस्मिता घरातच माझ्यागर्द मैफिलीत तुझ्या नखशिखांत मौन आहे मी
तू आहेस, होतीस,असशील विश्व माझ्यासाठीतुझ्यासाठी त्या विश्वात फक्त एकजण आहे मी
कुणास ठावे त्या दिवशी माझं नाव तू कस घेतलंसगळ्यांना जाणवलं कि तुझा प्रियजन आहे मी
पोहोचलो तुझ्या दारावरती तर असं जाणवलं कि,लांब एका रांगेत उभा असणारा निर्जन आहे मी
तू अतितृप्त,विलसित जेवणाचं भरलेलं ताट आहे,तुझ्या खरकट्या ताटातलं खरकटं द्रोण आहे मी
जागा स्वाभिमान सांगतो विसर तिला अनिल पणअजूनही तुझाच आहे एकटा नाही दोन आहे मी
Marathi Pahilya Premachya Kavita
❣️प्रेमरंग ❣️
💙💚💛💜❤️
प्रेमात भिजवून जानारा हँप्पी होली म्हनत तो तिलामागून बिलगलाआणि तिच्या उरल्या सुरल्या देहाच उत्तर झाल
तिच्या गालावर त्याने लावलेलात़ो गुलाल त्याने अलगदटिपून घेतला काऴजात त्याच्या घामाच्या धारांनीतिचा चिकट़ झालेला पदरतिला सुंगधी वाटू लागला
तेव्हा देहभर कस्तुरी सम दरवळलीती तिचा विरोध नाही हे पाहूनत्याने तिचा मानेवर रेगनारे केंस बाजूला
अलगद सारलेआणि तिच्या मानेवर अलगद चु़ब़न घेतले
तिच्या मानेवरचा मादक रंग सोडकोनीतरी पाहीलख़ूप चावट झाला आहेस तूती हे सग़ळ बड़ेबडेच म्हनाली
पण फारसा विरोध केला नाहीश्वासांची गती वाढ़त राहीली
तिची आणि त्याच्या हीआणि सागराला भरतीच्यालाटा सुरू झाल्या
प्रत्येककाच्या आयुष्यात असच कोनीतरी स्पेशल असत !!
“❤️असेही एकदा व्हावे❤️
शांत मनाचे वादळ सुटावेअबोल भावनांचे वारे वाहावेअन् हळूच तु झुळूक देऊन जावे❤️असेही एकदा व्हावे❤️
नजरेत तुझ्या मीच दिसावेओठी तुझ्या माझेच नाव असावेह्रुदयात तुझ्या मीच स्पंदन घ्यावे❤️असेही एकदा व्हावे❤️
नदी मी किनारा तु व्हावेत्या नितळ पाण्यासारखेसख्या मीही तुझ्या प्रेमात वाहून जावे❤️असेही एकदा व्हावे❤️
असंख्य ताऱ्यात फक्त तूच दिसावेमी तुझ्या अन् तू माझ्या स्वप्नी असावेअन् तुला बघता मी हळूच लाजून जावे❤️असेही एकदा व्हावे❤️
तु प्रियकर मी प्रियसी व्हावेमी तुझ्या,तू माझ्या प्रेमात पडावेशेवटच्या क्षणी मी तुझ्या मिठीत विसावे❤️असेही एकदा व्हावे❤️
– Ashwini Gajbhiye✍️(शब्दाश्विनी)”
भान गवसले स्थिरले रुपावरीशब्द फुटेनासे हरपले क्षितिजावरीओठांनी भिजले मन जणू काठावरीभाळले वेडे कसे केव्हा कुणावरीते नयन बोलले काहीतरी…
प्रेमकिरण उधडले भिडले मेघासहीतेथून बरसले संचारले रोमांच तनुवरीकाळीज धडकले विखुरले अन् भूवरीरंजनात रमले हरवले मग युगलातहीते नयन बोलले काहीतरी…
शरमेने झुकले नयन पाणावले किंचितहीहास्य बोलके निरागस अवतरले गालावरहीडोह भरले आनंदाचे अदभुत चैतन्य देहातहीबंधनात या अडकले स्वच्छंदी हे जीवहीते नयन बोलले काहीतरी…
क्षण हे फुलले झाले रेशमी सुगंधितहीमन अन् जुळले तन अवचितहीसप्तरंग झळकले चांगले आकाशीप्रेमहंस विहरले सुखात उमलले कमळहीते नयन बोलले काहीतरी…-Amol Gade
मी विसरले होते सगळं,त्यालाही विसरले होते…पण तो दूर निघून जाताना मन काहीतरी सांगत होते…स्वप्नातही यायचा तो तरी त्याला ओळखू शकत नव्हते,रोज रोज प्रयत्न करूनही दूर जाऊ शकत नव्हते,सगळ्यांना विसरले होते तरी तोच का आपलासा वाटे?सार जग खोटं आणि त्याचा शब्दांवर विश्वास बसे…हेच ते नात शब्दांचा पलीकडचं सतत हवं हवं वाटणार,कोणते बंध होते आमच्यात आम्हाला कळलच नाही…मी बेबंध होते आधीपासून त्याने मला बांधून ठेवले,मैत्रीची मर्यादा जपूनच मला आपलंसं केलं…आयुष्याचा पुस्तकातली ती सर्वात सुंदर गोष्ट होती,पूर्णत्वाकडे चालू लागली गोष्ट त्याची अन् माझी…Jagruti Pujare
Marathi Pahilya Premachya Kavita
“नजरेसमोरून जातानात्या नजरेतच सामावलास,नजर एकरूप होतानानयनपुष्पीच विसावलास…
बोलत बोलत हे चंचल मनआपसूकच जाणून घेतलस,माझ्या मनीचा मनकवडा होऊनमनाच्या घरट्यात स्थिरावलास…
माझ्या दुःखात मला आनंदी केलसमाझ्या सुखात स्वतःचाही आनंद शोधलास,ह्रदयातल्या तुझ्या निश्चल विसाव्यानेनकळतच माझा होऊन गेलास…
माझ्यात तु अन् तुझ्यात मी दिसेपर्यंतविचारांची झाली देवाणघेवाण,तुझ्यातच माझं प्रतिबिंब निरखलंहरपून सारं देहभान…”
रुचा…❤
“प्रेम आयुष्यात आल्यावर…..❤️💝💫
प्रेम आयुष्यात आल्यावरजगणं मात्र बदलून जातं…..
सर्वस्व ओवाळून टाकावंइतकं कुणी आवडून जातं…..
दोन आत्म्यांच मिलनप्रेम भेटता होऊन जातं…..
ज्याला भेटतो प्रेमाचा अनुभवत्यालाच प्रेम कळून जातं……
बाकीच्यांच्या लेखी प्रेम म्हणजेवेड्यांचं जग होऊन जातं…..❤️❤️❤️”Tanu ❣️
“तुझी नी माझी भेट ती स्मरली,रोमांचित हे झाले तन मन।कातरवेळी छळू लागली,मला सख्या रे तुझी आठवण।धुंद फुलांचा गंध पसरला,गंधाळले ह्रदयाचे स्पंदन।हवाहवासा स्पर्श तुझा तो,आठवला अन शहारले मन।वाऱ्यावरती भास तुझे अन,कणाकणावर तुझेच शासन।जगावेगळे नाते अपुले,जसे वाटते रेशीम बंधन।”– Nilam
“तुझ्या प्रेमाच्या जगात रमलेली मी इथे आहेशोधू नकोस कुठेही थांबलेली मी इथे आहे
तुझ्या आठवणींच्या अवकाळी पावसातचिंब भिजलेली मी इथे आहे
प्रेमाची उब देणाऱ्या तुझ्या हृदयातप्रेम स्पर्शाने वसलेली मी इथे आहे.
माझ्या डोळ्यात साठवून विरहाचा पूर साराप्रेम नदी बनून वाहलेली मी इथे आहे.
तुझ्या प्रेमाच्या कोऱ्या कागदावर निळ्यागर्द शाईनेकवितेतील अलंकाराने सजलेली मी इथे आहे.”🅢︎🅤︎🅜︎🅘︎🅣︎ 🅡︎🅐︎
Marathi Pahilya Premachya Kavita
“मनाच्या कोपर्‍यात जी सलतेती जखम साजणा भरेल का?तुझ्या नि माझ्या नात्यामधलीकाळरात्र ही कधी सरेल का?हळू हळू जे उडून गेलेते प्रेम पुन्हा अवतरेल का?जुनी शपथ जी विसरून गेलोमनांस अपुल्या ती स्मरेल का?”Nilam
👇👇👇 हे देखील वाचा 👇👇👇 Marathi Pahilya Premachya Kavita
- Marathi Prem Kavita | मराठी प्रेम कविता – संग्रह १
- Marathi Prem Kavita – मराठी प्रेम कविता – संग्रह २
- Marathi Prem Kavita – मराठी प्रेम कविता – संग्रह ३
जपलंस मला तूपुस्तकातल्या मोरपिसासारखंअलगद जवळ घेतलंसगुलाबाच्या फुलासारखं
मोरपिसातील रंग जणू उधळून लावले मनीगुलाबाच्या स्पर्शाने धुंद झाले या क्षणीआलास तू जवळी असाचिंब ओली मी झालेआपल्या प्रेमाचे क्षण हेअलगद तुलाही जाणवले
गुणगुणले गीत सवेदोघांनी गायिलेप्रेम नाही प्रेम नाही म्हणताशेवटी शब्द ओठांवर उमटलेकिती गोड क्षण तोमी प्रत्येक क्षण अनुभवलाकणात कणात आवाज तुझाजणू कोरून ठेवला
गुलमोहर असा हाअनंत असाच राहूदेत्याच्या फुलांचा सडाफक्त मला वेचूदे– Aakanksha Mali
“अवखळ वारा,थंड गारवामौन गोठले,नयनात चांदवा.नव आयुष्य, नवीन वाटापाय मातीत,जुनाच काटा
स्वप्न सारे,आवेग आशेचाहात जुनाच सोबती हवा.चाहूल नवनगरीचीसुख,दुःख एकत्र आभासी.
भासास आभास होतोया आभासी जगाचा.स्मरणात श्याम,त्यागात राधाचालती आहे नवीन वाटाचालती आहे नवीन वाटा.”– Shalini Wagh
“मौनाचे बंधन सोड जरासे बोल तूडोळ्यांमधून दे ना मनाचा कौल तूकळ्या उमजून आल्या कधीच्यालाजेचा पडदा आतातरी ग खोल तू
हवेमधे उधळून दे जरा गंध तुझाबनू दे ना आता प्रेमाचा माहौल तूविरहाच्या ऊन्हात सुकेल स्वप्न हेदे प्रितीचा पाऊस अन दे ओल तू”– Nilam
Marathi Pahilya Premachya Kavita
“हरवतो मी माझ्याच विचारात पण काही समजतच नाही…मनाला ही विचारून पहिले उत्तर काही भेटले नाही…प्रश्न तसा खूप सोपा होता उत्तर उमगलेच नाही…ओठांपर्यंत आलेले उत्तर मनाने कधी मानलेच नाही…फिरून पुन्हा तिथेच आले मनाचे कोडे सुटतच नाही…काय आहे हे नेमके?? माझे मलाच कळत नाही…प्रेम आहे की फक्त तुझा आभास हे ही मी जाणत नाही…😊”– अंकुश लोखंडे
👇👇👇 हे देखील वाचा 👇👇👇 Marathi Pahilya Premachya Kavita
- Marathi Prem Kavita – मराठी प्रेम कविता – संग्रह ४
- Marathi Prem Kavita – मराठी प्रेम कविता – संग्रह ५
तुझ्याशी बोलताना मी मालाच विसरते,नकलत मग्रॅ मझ्या गालावर खळी पडते,प्रेम म्हणजे नक्की काय आहे,हे जाणून घेण्याची मन सतत तयारी करत असते,कोण आपल्याबादल काय विचार करतेयाची पर्वा नसनरी मी तुझे मन जानून घेण्यासाठी आसूसलेली असते,स्वप्नांचे ढग येऊन जाते,अलगद माझ्यावर तुझ्या प्रेमाचा वर्षाव करते,का मन हे माझे तुझ्यावर इतके प्रेम करते .– Tejal Adbal
गंध गंध प्रेमाच्या पुष्पातदरवळत नात तुझं माझंमुक्त मुक्त आभाळ जसस्वच्छंद मैत्र तुझं माझ
प्रिय प्रिय सहवास तुझाहवाहवासा स्वर्ग सुखाचाप्रेम प्रेम वाढते रोज अन्सोहळा होतो जीवनाचा
मधुर मधुर प्रीत ही तुझीसुखाच्या जणू पाऊसधाराविरले विरले तुझ्यात अशीजशी भेटते नदी प्रेमसागरा
गोड गोड आठवणी अशाआठवणीने व्याकुळ होतीलदूर दूर अंतर असले जरीमनाने नित्य बोलक्या होतील
ओढ ओढ भेटीची आपल्याअन् साक्ष असतील चंद्र तारेमिठीत तुझ्या जग भासे माझेआज झाले हे हळवे क्षण सारे
सावली सावली तुझी मी सख्याआरसा तू माझ्या प्रतिबिंबाचाभाग्य भाग्य लाभले पत्नी होऊनप्रेमबंध जुळला साताजन्माचा.🅢︎🅤︎🅜︎🅘︎🅣︎ 🅡︎🅐︎
🌹प्रेम🌹मनाची व्यक्तता भावनेतून उमलतेनजरेतून बोलते . .. . .प्रेम अगाध, अचाट, अमर्याद असतेनजर असूनही आंधळ असते तितकंच फसवंनजरेने पाहिले तर चरा चरांत दडलेलं दिसतंहृदयातून हसतं तरीही एकाकी असतंप्रेमाला उपमा नाहीत ते कसंही असतंतरीही स्वतः पुरतं मर्यादित कधीच नसतंकितीही भरभरून घेतलं तरी कमीच पडतंअबोला तून बोलतं, लपवून लपतं नसतंते जगच निराळं असतंअसामान्य अस फक्त ते एकच असतंकितीही दाखवलं तरी दिसत नसत ते फक्त जाणणावं लागतं .असं एक प्रेमच असतं …– Jayshree Jadhav
मी तुझ्यावर प्रेम करतो,हे ओठवर आणता येत नाही,प्रेम असाच असत,हे शब्दात सांगता येत नाही– Vishal Lokhande
आपलं नातं असनदीचे दोन काठ,आतुरता कायम भेटीचीपण मी रात्र तू पहाट– Arjun Rathod
तुम्हाला या पोस्ट आवडू शकतात
Marathi Prem Kavita – मराठी प्रेम कविता – संग्रह ५
Lal Bahadur Shastri Quotes – लाल बहादुर शास्त्री यांचे सुविचार
Swatantrata Diwas (15 ऑगस्ट) स्वातंत्र्य दिन निबंध 2023
Navratri Information In Marathi | नवरात्र सणाचे महत्त्व आणि माहिती
Bill Gates Marathi Quotes – बिल गेट्स मराठी सुविचार